CUVENA REZOLUCIJA 1513

[nokia6170]

Zadnjih dana stalno slusamo o toj cuvenoj rezoluciji preko koje se prepucavaju u svakoj emisiji na svakoj tv u predizbornoj kampanji.

S tim u vezi sam odlucio da nama obicnim gradjanima predocim o cemu se radi, te da i mi mozemo biti upoznati sa sadrzajem te cuvene rezolucije...u kojoj prema Silajdzicu ima 33 clana,a prema Lagumdziji 23 clana...

Radi se o mom slobodnom prevodu sa engleskog na bosanski, za koji smatram da je prilicno vjerodostojan..oni koji zele sami prevoditi mogu naci rezoluciju na zvanicnoj stranici Vijeca
Evrope.

Bit rezolucije je Bosna i Hercegovina koja je bila i koja ce biti jos snaznija....tako da nema potrebe da se vise prepucavamo ovdje da li ce Bosne biti ili nece....odgovor je vrlo jasan. Bosne i Hercegovina ostaje i postaje dio porodice normalnih evropskih zemalja...sta god neko mislio ili trenutno govorio ili radio.

Ustavna reforma u Bosni i Hercegovini

Rezolucija broj 1513 (2006)


1. Otkako je Bosna i Hercegovina u aprilu 2002. godine pristupila Vijecu Evrope, spori ali sigurni napredak je postignut u izgradnji stabilne, funkcionalne i efikasne drzave. Primjeri toga su uspostavljanje suda na drzavnom nivou i prebacivanje nadleznosti sa entiteta na nivo drzave u oblasti odbrane, tajnih sluzbi, sudstva, indirektnog oporezivanja i predstojece policijske reforme na principa koji su prihvatili svi parlamenti na entitetskom i drzavnom nivou u oktobru 2005. godine.

2. Medjutim, kontinuirana slabost drzave i ustavna neophodnost da se osigura puna ravnopravnost izmedju sva tri konstitutivna naroda su doveli do toga da oko 60% GDP-a trosi na drzavni i entitetski aparat: postojanje troclanog rotirajuceg predsjednistva na drzavnom nivou, dva predjednika na entitetskom nivou, 13 premijera, preko 180 minsitarstava, 760 clanova razlicitih zakonodavnih tijela i 148 opcina. Nadalje, dobrovoljno ili nametnuto prebacivanje nadleznosti na drzavni nivo nije rezultiralo smanjivanjem entitetskih aparata.

3. Parlamentarna skupstina Vijeca Evrope ponovo istice da je osnovni zadatak clanstva Bosne i Hercegovine u Vijecu Evrope da promovise domace ucesce i odgovornost u pogledu reformi. Takođe, Parlamentarna skupstina Vijeca Evrope, takodje, istice svoju rezoluciju broj 1383 u kojoj je zahtjevano od nadleznih vlasti i politickih snaga da se upuste u konstruktivan dijalog u pogledu ustavne reforme.

4. Otvaranje pregovora o stabilizaciji i pridruzivanju sa Evropskom unijom tik prije desete godisnjice Dejtonskog mirovnog sporazuma u novembru 2005. godine cini jos imperativnijim da se preduzmu mjere ka opstepoznatoj potrebi jacanja drzavnih institucija, koje su trenutno slabe da omoguce Bosni i Hercegovini daljnju integraciju u Evropu.

5. Razlicite opcije za sveobuhvatnu ustavnu reformu su podnesene od strane Venecijanske komisije po zahtjevu Parlamentarne skupstine u martu 2005. godine. Konsultacije izmedju lidera najjacijih politickih parija u Bosni i Hercegovini, potpomugnuti Sedinjenim americkim drzavama, i sa stalnim savjetovanjem Venecijanske komisije, su rezultirali politickim dogovorom o ustavnoj reformi koji je konacno postignut 18. marta 2006. godine od strane sest politickih partija i proslijedjen Parlamentu Bosne i Hercegovine.

6. Reformski paket promjena osigurava, izmedju ostalog, povecanje broja clanova Parlamenta na drzavnom nivou u Predstavnickom domu sa trenutnih 42 na 87, sa tri mjesta rezervisana za predstavnike iz reda „ostalih“. Gornji dom, odnosno Dom naroda, bi imao 21 mjesto umjesto dosadasnjih 15 clanova i imao bi jedino nadleznost da odlucuje o vitalnom nacionalnom interesu koji bi mogao biti podignut od strane bilo koja tri konstitutivna naroda. Reformama je, takodje, bio predvidjen indirektni izbor na drzavnom nivou Predsjednika i dva potpredsjednika, cije ovlasti bi bile reducirane, sa rotacijom sva tri clana svakih 16 mjeseci, umjesto dosadasnjih 8 mjeseci, uspostavljanje dva dodatna ministarstva na drzavnom nivou i jacanje ovlastenja Vijeca ministara Bosne i Hercegovine.

7. Iako neki mogu smatrati da ovi ustavni amandmani nisu toliko ni bitni niti dalekosezni, Parlamentarna skupstina Vijeca Evrope smatra da oni u svakom slucaju predstavljaju prvi pokusaj gradjana Bosne i Hercegovine i njihovih predstavnika da uzmu svoju buducnost u svoje ruke, sto je u svakom slucaju za pozdraviti.

8. Parlamentarna skupstina Vijeca Evrope, stoga, jako zali sto je 26. aprila 2006. godine Parlament Bosne i Hercegovine propustio, sa samo dva glasa, da postigne dvotrecinsku vecinu u Predstavnickom domu kako bi ustavni amandmani bili usvojeni.

9. Parlamentarna skupstina Vijeca Evrope, takodje, istice da su neusvojeni amandmani trebali stupiti na snagu do 1. maja 2006. godine, pet mjeseci prije narednih opcih izbora u Bosni i Hercegovini. Sada je jasno da ce nova vlada biti oformljena prema vazecem ustavu, koji je dio Dejtonskog mirovnog sporazuma iz 1995. godine.

10. Ovo znaci da ce predstojeci izbori biti odrzani krseci obaveze Vijeca Evrope, sto se posebno odnosi na Protokol 12 Evropske konvencije za zastitu ljudskih prava i osnovnih sloboda koji zabranjuje diskriminaciju, jer ce ponovo Srbi, Bosnjaci i Hrvati biti u mogucnosti da izadju na izbore i biraju clanove Predsjednistva i indirektno biraju clanove Doma naroda, iskljucujuci tzv. „ostale“, tj. svakoga ko se ne identiificira sa jednim od ova tri konstitutivna naroda.

11. Parlamentarna skupstina Vijeca Evrope, takodje, zali sto su neuspjeh prvog pokusaja ustavne reforme u Bosni i Hercegovini i ishod referenduma u Crnoj Gori 21. maja 2006. godine uveliko zloupotrebljeni od strane pojedinih domacih politickih snaga u njihovoj predizbornoj kampanji: nacionalizam, etnicka mrznja i nepovjerenje su ponovo na dnevnom redu politicke scene.

12. Parlamentarna skupstina Vijeca Evrope posebno osudjuje nedavne izjave predstavnika vlasti u Republici Srpskoj prema kojima, kao i Crnogorci, Srbi u Bosni i Hercegovini trebaju imati pravo na samoodredjenje; secesionisticki referendum u Republici Srpskoj nema ustavnog osnova i prikupljenih 50000 potpisa koji traze referendum nemaju pravnu osnovu.

13. Parlamentarna skupstina Vijeca Evrope, takodje, osudjuje odbijanje srpskih predstavnika da participiraju u bilo kojem znacajnom pravcu obavljanja poslova u Upravnom odboru Direktorata za policijsku reformu po osnovu Oktobarskog politickog sporazuma iz 2005. godine i nedavno usvojene odluke (24. maja) srpskih parlamentaraca da bojkotuju rad u Domu naroda koji sprijecava usvajanje prijeko potrebnih zakona, kao sto je zakon o visokom obrazovanju, kao jedne od neispunjenih obaveza prema Vijecu Evrope.

14. Parlamentarna skupstina Vijeca Evropse smatra da, prije nego se odgovornosti vodjenja drzave upotpunosti prenesu na domace vlasti, nadajuci se do juna 2007. godine, domace politicke snage moraju u potpunosti pronaci alternativu za neprekidnu konfrontaciju i opstrukciju koja je dosad dominirala bosanskom politikom.

15. Parlamentarna skupstina Vijeca Evrope je snaznog uvjerenja da je jedini realisticni put iz trenutnog bosanskog ustavnog corsokaka, da sva tri konstitutivna naroda i njihovi predstavnici napuste svoj ratni nacin razmisljanja. Srbi, Bosnjaci i Hrvati moraju pokazati uzajamnu spremnost za otvoreni dijalog u svim ustavnim pitanjima: ovo ostaje kao preduslov za pronalazenje sveobuhvatnih i inovativnih rjesenja za buducu ustavnu reformu.

16. Svi gradjani Bosne i Hercegovine koji, takodje, imaju drzavljanstvo susjednih zemalja moraju shvatiti da ne mogu samo zahtjevati svoja prava, vec da takodje imaju i obaveze prema drzavi Bosni i Hercegovini. I gradjani Bosne i Hercegovine koji su gradjanski orjentisani moraju ostaviti razocarenje u pogledu politickih procesa iza sebe i potpuno se ukljuciti u procese.

17. Iako bi bilo nerealno ocekivati da se Bosna i Hercegovina krece brzo od sistema zasnovanog na etnickom predstavljanju ka sistemu zasnovanog na gradjanskom predstavljanju, usvajanje potpuno novog ustava bi sigurno bilo gledano na duge staze u prednosti nego unapredjivanje Dejtonskog ustava.

18. Kao prvi korak koji Parlamentarna skupstina Vijeca Evrope ocekuje od ljudi i politicara u Bosni i Hercegovini je da ponovo diskutuju o ustavnoj reformi odmah nakon oktobarskih izbora, i da ako odluce to da urade na bazi dosadasnjih usvojenih prijedloga, da eliminisu barem entitetsko glasanje u Predstavnickom domu i preziciraju jasnije vitalni nacionalni interes i s tim u vezi mehanizam zastite putem veta. S tim u vezi, Parlamentarna skupstina Vijeca Evrope zahtjeva Predstavnickom domu da uzme u obzir sve razlicite prijedloge koje je sacinila Venecijanska komisija u svom Prethodnom misljenju od 7. aprila 2006. godine, kako sa tekstom neuspjelih amandmana i koracima koji trebaju biti preduzeti u narednoj fazi ustavne reforme.

19. Parlamentarna skupstina Vijeca Evope ocekuje od politickih lidera, koji ce doci na vlast nakon oktobarskih izbora, da konacno napuste sektaske politicke podjele i stave interes gradjana na prvo mjesto. Nece biti moguce samo jednostavno kreirati nove birokratske nivoe na drzavnoj razini u skladu sa nizim multibirokratskim nivoima vlasti, posebice situacija u Federaciji Bosne i Hercegovine i njenih 10 kantona ce se morati rijesiti sto je prije moguce.

20. Kao drugi korak Parlamentarna skupstina Vijeca Evrope stoga zahtjeva od nadleznih vlasti Bosne i Hercegovine da, najkasnije do oktobra 2010. godine, izrade i usvoje novi Ustav koji bi:

20.1. zamjenio mehanizam etnickog predstavljanja sa predstavljanjem zasnovanim na gradjanskom principu, posebice okoncavajuci ustavnu doskriminaciju prema „ostalima“.
20.2. pronasao efikasno i racionalno proceduralno odlucivanje koje nece biti zrtvovano zbog principa ucesca predstavnika svakog konstitutivnog naroda u svakoj odluci;
20.3. preispitati teritorijalnu organizaciju drzave i njene podjele na entitete, kantone i opcine i podjelu nadleznosti izmedju drzave i nizih nivoa vlasti sa naglaskom na povecanje efikasnosti i odrzivosti.
20.4. ispitati kako integrisati Brcko Distrikt

21. Parlamentarna skupstina Vijeca Evrope, takodje, zahtjeva od vlasti Bosne i Hercegovine da usvoje i/ili implementiraju, sto je prije moguce, zakone na drzavnom nivou i entitetskom nivou koji su neophodni da bi se ispunile preostale obaveze Vijeca Evrope, posebice:

21.1. zakone o visokom obrazovanju koji ce ukljucivati akreditovanje i finansiranje na drzavnom nivou
21.2. drzavni zakon o osnovnom i srednjem obrazovanju sa naglaskom na okoncanje etnicke segregacije u skolama.
21.3. podzakone o odrzivom javnom radio tv servisu.
21.4. policijska reforma, u skladu sa tri principa postavljena od strane EU Komisije
21.5. reforma lokalne samouprave, posebice u Federaciji, i ujedinjenje Mostara
21.6. zakone potrebne za efikasnu zastitu prava svih manjina
21.7. kreiranje vrhovnog suda na nivou drzave, s ciljem unapredjenja pravosudja

22. Parlamentarna skupstina Vijeca Evrope, nadalje, napominje vlasti Bosne i Hercegovine da revidirana Evropska socijalna povelja, Povelja za zastitu regionalnih i manjisnkih jezika i Evropska konvencija o prekogranicnoj saradnji ostaju da budu ratifikovane i da uskladjivanje cjelokupnog zakonodavrstva sa odredbama Evropske konvencije za zastitu ljudskih prava i osnovnih sloboda treba biti finalizirano bez daljnjeg odlaganja.

23. Parlamentarna skupstina Vijeca Evrope, takodje, napominje da saradnja sa Medjunarodnim tribunalom za bivsu Jugoslaviju i hapsenje gospode Karadzica i Mladica su prijeko potrebni za bilo koji razvoj buduce demokratije u zemlji. Organizovanje popisa stanovnistva najkasnije do 2010. godine i uspostavljanje komisije za istinu i pomirenje, trebaju takodje biti stavljeni na dnevni red sljedece vlade.


Tekst usvojen od strane Parlamentarne skupstine Vijeca Evrope 29. juna 2006. godine.