"ZLO" je u Srbiji osmišljeno, izvezeno iz Srbije (u sve "srpske zemlje") u Srbiji se mora i savladati ( probadanje sotone - vampira glogovim kocem). Miloševićevi "balkanski ratovi" nisu završeni.
----
Programi / Regionalni program / Tema sedmice
Specijalne veze i politički folklor
Članovi Vlade Srbije sa predsjednikom RS-a Miloradom Dodikom na dan kad je održana zajednička sjednica vlada RS i Srbije u Banjaluci, 18. mart 2011
Dženana Karabegović
U posljednjih nekoliko godina, diplomatski odnosi Srbije i Bosne i Hercegovine najčešće su bili zategnuti, posebno nakon što je u Beogradu uhapšen Ilija Jurišić, koga je srbijansko tužilaštvo teretilo za navodni ratni zločin u slučaju „tuzlanska kolona“, a nakon njega i Ejup Ganić u Londonu.
Posljednje hapšenje Jovana Divjaka u Beču, dodatno je zakomplikovalo, ionako komplikovane, bosanskohercegovačke i srbijanske odnose. Tri godine
Preformulisane regionalne aspiracije
BiH nije imala ambasadora u Srbiji, a posjeta Predsjedništva BiH Beogradu i Borisa Tadića Sarajevu, skoro da nije bilo.
I dok su odnosi država stagnirali, zvanični Beograd nije gubio vrijeme da na svaki mogući način sarađuje sa jednim od bosanskohercegovačkih entiteta, Republikom Srpskom. U znak zahvalnosti, na Palama kod Sarajeva, je otvorena osnovna škola pod nazivom „Srbija“:
„Srbija, kojoj sam ja predsednik, ima svoju odgovornost, gde god da živi naš narod“, rekao je tada predsednik Srbije Boris Tadić.
Sporazum o uspostavljanju specijalnih paralelnih veza Srbije i Republike Srpske, potpisan je 26. septembra 2006. godine u Banja Luci. On predviđa uspostavljanje ekonomske, kulturne i obrazovne saradnje. Međutim, u protek
Beograd podiže temperaturu uoči popisa u Crnoj Gori
le četiri i po godine, ona se ogledala uglavnom u ulaganje srbijanskog kapitala, prije svega kupovinu tamošnjeg telekom operatera.
Profesor banjalučkog Univerziteta, Miodrag Živanović, smatra kako bilo kakve specijalne veze entiteta sa državama u regiji proizvode više negativne, nego pozitivne efekte. Objašnjava i zašto.
„U BiH se događaju, ili realizuju, takve veze, ali ne preko države BiH i njenih institucija, nego preko onoga što se zove, ne samo entitet ili kanton, nego i etnička matrica. Preko toga se kompromituje Sporazum o specijalnim vezama“, kaže Miodrag Živanović.
Identitetsko centraliziranje
Specijalne veze entiteta, koje dozvoljava i Dejtonski sporazum, prema riječima profesora sarajevskog Univerziteta, Šaćira Filandre, mogu imati negativne i pozitivne uticaje na unutrašnju političku bosanskohercegovačku zbilju.
Most RSE: SPC u Crnoj Gori kao politička partija?
Da li su takve veze političke ili imaju i ekonomsko uporište?
„One su u suštini napravljene zbog kulturoloških identitetskih razloga. U vremenu u kojem živimo, došlo je do jedne entitetske centralizacije, bio to pozitivan proces ili ne, ali je došlo do identitetskog centraliziranja hrvatske nacije oko Zagreba a srpske nacije oko Beograda“, ocjenjuje Filandra.
Predsjednik Srbije Boris Tadić i Milorad Dodik, tada premijer, a sada predsjednikn RS, na otvaranju Osnovne škole "Srbija" na Palama, septembar 2009I dok analitičari tvrde kako je jedino ispravno da specijalni odnosi postoje isključivo na nivou država, u Banja Luci su u petak „sestrinske“ veze Srbije i Republike Srpske obnovljene. Održana je prva zajednička sjednica dvije Vlade.
„Imamo odličnu saradnju između Srbije i Republike Srpske, koju nastavljamo i u narednom periodu“, izjavio je premijer RS Aleksandar Džombić.
„Čini mi se da je zajednička konstatacija to da su odnosi između Republike Srbije i Republike Srpske, ne samo veoma dobri, već i najbolji od kada se u političkom smislu ti odnosi uopšte i posmatraju“, ocijenio je premijer Srbije Mirko Cvetković.
O zajedničkoj sjednici dvije Vlade govori analitičar Mirko Šagolj:
Srbi u Hrvatskoj odlučuju sami o sebi
„Od Miloševićevog vremena pa do današnjeg dana, sve više se pokazuje apetit Srbije da prisvoji dio BiH, onoliko koliko Srbi mogu da ga osvoje.“
Predsjednik Demokratske partije, Dragan Čavić, kaže kako sa stanovišta specijalnih veza Republike Srpske i Srbije, nije ni čudno što je održana sjednica dvije Vlade, međutim:
„Mislim da je ovo manifestacija političke podrške dvije političke partije – Demokratske stranke i Saveza nezavisnih socijaldemokrata - i da je ovo politički folklor koji treba da ojača i jedne i druge u vlastitom biračkom tijelu, stvarajući utisak da između entiteta Republike Srpske i Srbije postoji vrlo visok nivo saradnje, a da istovremeno taj eho bude dovoljno kvalitetan ili ostavi dobar utisak na javnost Srbije, sve za potrebe Demokratske stranke, i na javnost Republike Srpske, ali za potrebe Saveza nezavisnih socijaldemokrata.“
„Odnosi u BiH su već dosta kompleksni, dosta složeni i dosta teški. Ovakve stvari samo doprinose stvaranju povišene temperature i stvaranju nepovjerenja. Mislim da ni u kom slučaju, barem u jednom dijelu države BiH, oni neće biti prihvaćeni. Sasvim je sigurno da mogu voditi ka produbljivanju postojećih podjela koje u BiH i onako postoje“, zaključuje analitičarka Tanja Topić.
------
Srbija i Srbi:
Briga o dijaspori ili instrumentalizacija
Predsednik Srbije Boris Tadić sa liderima Srba iz regiona u Beogradu, 8. februara 2011
19.03.2011
Iva Martinović
Beograd je, nakon oštrog protesta zemalja regiona, odustao od zahteva da Srbi budu konstitutivan narod u Crnoj Gori i Hrvatskoj. Da nije bilo pritisaka, ova odredba najnovijeg dokumenta Vlade ne bi ni bila zamenjena formulacijom „pojačane brige za Srbe u susednim zemljama”.
„Zaštita interesa srpskog naroda u regionu je politički, istorijski, pa i moralni imperativ“, poruka je šefa srpske diplomatije Vuka Jeremića koju pojašnjava ministar policije i lider Socijalista, Ivica Dačić:
Most RSE: SPC u Crnoj Gori kao politička partija?
„Normalno je da je za nas prioritet položaj Srba u drugim zemljama u regionu, isto kao što Crnu Goru interesuju prava Crnogoraca u Lovćencu i tako dalje.“
Sve bi to bilo u redu da nema onih koji dobro pamte istoriju raspada Jugoslavije, onih koji se dobro sećaju da je Miloševićevo „događanje naroda”, s kraja osamdesetih, čijeg se nasleđa Dačić nikada nije odrekao, počelo baš „brigom” za položaj Srba u tadašnjim republikama.
Nova strategija Vlade u Beogradu, mnoge je podsetila na čuveni Memorandum Srpske akademije nauka i umetnosti, koji je, uvodeći pitanje ugroženosti Srba van Srbije, udario temelje programa Velike Srbije. Šta se dalje događalo, mnogi će danas podsetiti Beograd.
Nova strategija
Iako se deklarativno tvrdi da se suverenitet susednih zemalja ne dovodi u pitanje, Beograd ne odustaje od uhodane strategije instrumentalizacije Srba, kojom se uvlače u sukobe sa vlastima zemalja u kojima žive, umesto da probleme rešavaju u dijalogu sa njima. Pošto se u prošlosti ovakav pristup pokazao pogubnim za srpski narod, pitanje je - Šta zapravo Beograd želi da postigne?
Autori dokumenta Srbije, koji je na dnevni red vratio temu velikodržavnih aspiracija, za sada se ne znaju. Ne zna se ni adresa gde je pisan i inspirisan. Zna se da nadležni ministar, Srđan Srećković, koji je obrazlagao zašto je potrebno da Srbi u Crnoj Gori i Hrvatskoj dobiju status konstitutivnog naroda, ostaje u rekonstruisanoj Vladi.
Predsednici Crne Gore Filip Vujanović i Srbije Boris Tadić na otvaranju konzulata Srbije u Herceg Novom, 16. marta 2011Zna se i da je ministar Vuk Jeremić, pre nego što je sporna odredba izbačena, Strategiju ocenio kao dobru. Zna se i da je predsednik Srbije, Boris Tadić, za mnoge iznenađujućom brzinom otvorio još nezavršeni srpski konzulat u Herceg Novom i poručio da Beograd na Srbe u regionu ne može gledati kao na dijasporu.
Da li je reč o danas samo drugačije postavljenim velikodržavnim aspiracijama ili pak pravu svake države da brine o svom narodu analizirao je Nebojša Grabež u tekstu Preformulisane regionalne aspiracije.
Ako se uzme u obzir da je referendum o nezavisnosti Crne Gore i danas sporan za mnoge krugove u Beogradu, da se često sa visokih položaja mogu čuti ocene kako su Srbi i Crnogorci isti narod, da se negira crnogorski jezik i Crnogorska pravoslavna crkva, a da Srpska crkva, preko mitropolita Amfilohija sprovodi svoju misiju u toj zemlji, nova Strategija Beograda prema Srbima van Srbije, bila je kap koja je skoro prelila čašu.
Uz zahtev da im se prizna konstitutivnost u Crnoj Gori, oštar protest Vlade u Podgorici izazvao je i način na koji bi to trebalo postići - finansiranjem sveštenstva Srpske pravoslavne crkve (SPC), pomaganjem verskim, kulturnim i obrazovnim ustanovama i medijima, kao i dodeljivanjem državljanstva pripadnicima srpskog naroda, navodi uz ostalo u tekstu Beograd podiže temperaturu uoči popisa u Crnoj Gori Srđan Janković.
Srpski Jerusalim
Iz Hrvatske i sami Srbi, o kojima se navodno stara Beograd, poručuju da imaju preča posla od zahteva za konstitutivnošću. Svoja građanska prava žele da rešavaju u dijalogu i normalizaciji odnosa, koje su započeli hrvatski i srpski predsednici - Ivo Josipović i Boris Tadić.
Najnovija pojačana briga Beograda o Srbima izvan Srbije, u Zagrebu je, za jedne, isključivo nastavak Miloševićeve politike, koja bi ponovo mogla naštetiti, najviše, samim hrvatskim Srbima, dok je za druge reč o normalnom postupanju svake moderne države, iako u slučaju Srbije, većina „duva i na hladno“, piše Ankica Barbir Mladinović u tekstu Srbi u Hrvatskoj odlučuju sami o sebi.
Zajednička sednica vlada Srbije i RS u Banjaluci, 18. marta 2011Kada je reč o Bosni i Hercegovini, piše Dženana Karabegović u tekstu Specijalne veze i politički folklor, Srbi su već u statusu konstitutivnog naroda. U izmenjenoj Strategiji Beograda navodi se da je cilj očuvanje takvog stanja i da se to postiže „zahvaljujući spremnosti Republike Srbije da nastupi kao partner i sufinansijer zajedničkih projekata“.
Srpski entitet, na čelu sa Miloradom Dodikom u BiH, ponaša se, ocena je većine, kao država u državi. Uprkos deklarativnim zalaganjima za poštovanje Dejtonskog sporazuma, vlasti u Srbiji u tome mu umnogome pomažu.
Nakon Sporazuma o specijalnim vezama, potenciranja Banja Luke i ignorisanja Sarajeva kao glavnog grada BiH, Vlada Srbije održala je i prvu zajedničku sednicu sa Vladom Republike Srpske. Susret dve izvršne institucije, zadužene da donose zakone - jedna u državi, a druga u jednom od bosansko-hercegovačkih entiteta, do sada nije zabeležen u Evropi.
„Kosovo je zenica našeg oka, naš Jerusalim, o njemu noću sanjamo”. Ovo nisu reči Slobodana Miloševića sa Gazimestana 1989. godine, ovo je izjava aktuelnog šefa srpske diplomatije, Vuka Jeremića 2011. godine.
Pokušaji osporavanja kosovske nezavisnosti sprovode se, pre svega, preko srpskih političara na severu Kosova, koji se upinju da pokažu kako i dalje žive u Srbiji. Za razliku od severa, Srbi južno od Ibra, prihvatili su realnost, a uticaj Beograda slabi, navodi se u tekstu Amre Zejneli Milioni evra za Srbe na Kosovu.
