Filmsko-serijska svaštara

[kakavdanakneiskustvu]

Hvala obojici. Nasao sam na 1377x.

[Tito_i_Partija]

Dobar članak o tome kako su filmski kritičari 1997. godine kolektivno fulali poentu Paula Verhoevena kad su pisali svoje utiske i recenzije o Starship Troopers.

When Paul Verhoeven’s Starship Troopers originally hit cinemas in 1997, the reviews were scathing. The Los Angeles Times’ Kenneth Turan argued that the Dutch director of Robocop, Total Recall and Basic Instinct had delivered a space flick “rigorously one-dimensional and free from even the pretense of intelligence”, even suggesting that the film-maker had preserved the “fascist utopianism” of the 1959 Robert A Heinlein novel that it had been based on. “Troopers takes us to a militaristic future where video bulletins encourage young people to ‘Join the Mobile Infantry and save the world’,” wrote Turan. “Schools teach that ‘violence is the supreme authority’ and nothing solves problems with the efficacy of ‘naked force.’” The Washington Post described Verhoeven’s tone as “so inconsistent that it’s impossible to decide whether he’s sending up the Third Reich or in love with it”.

Starship Troopers failed to make its money back at the box office, and after one more Hollywood film, 2000’s under-par Hollow Man, Verhoeven would return to Europe, his credentials as a blockbuster film-maker shattered.

Twenty-five years on, it is hard to see how anyone watching Starship Troopers at the time, let alone film critics with knowledge of its director’s previous work, failed to spot that Verhoeven was doing irony. The movie imagines a future in which Earth’s Terran Federation is united in militaristic, fascistic hatred of the alien “bugs”, an insect-like alien race with which it is in open warfare. Verhoeven cast gorgeous ingenues such as Beverly Hills 90210’s Casper Van Dien, Dina Meyer and Denise Richards in a nod to Leni Riefenstahl’s Nazi propaganda films and their depiction of flourishing, square-jawed Aryan youth. The film even features regular propaganda clips, disguised as news reports of the latest crushing human victories. At one point Neil Patrick Harris wears a uniform so reminiscent of an SS officer’s that he was reputedly known on set as “Doogie Himmler” whenever he wore it.

There is never a moment, even when the insects manage to destroy Buenos Aires, when teenage infantryman Johnny Rico and his brave troopers do not believe that they will wipe out the entire alien race and march triumphantly across the cosmos in some horrifying space opera take on Triumph of the Will. So much so, that it is ultimately the bugs that the audiences feels sorry for, as Verhoeven no doubt intended.

“It’s a very rightwing book,” the director told Empire magazine. “And with the movie, we tried, and I think at least partially succeeded, in commenting on that at the same time. It would be ‘Eat your cake and have it.’ All the way through we were fighting with the fascism, the ultra-militarism. All the way through I wanted the audience to be asking, ‘Are these people crazy?’”

Perhaps critics were too distracted by the catastrophic failure of Verhoeven’s 1995 film, Showgirls, to realise that the director had made a return to form. Troopers does share a queasy fondness for nudity with its predecessor, though the Dutchman does not just show his male and female infantrymen sharing shower cubicles to titillate the audience. He also wants to make the point that they are far too obsessed with the righteous destruction of the perfidious insect enemy to be looking at each other’s naughty bits.

These days Starship Troopers sits easily alongside Verhoeven’s other sci-fi cult classics, Robocop and Total Recall, in a fabulous pantheon of futuristic, satirical silliness. Yes, these movies are violent, bloody, over-the-top and often hammily acted, but the director is very much in on the joke. Only an outsider like Verhoeven could have made films that overtly criticised the knuckleheaded excesses of 1980s and 90s American action cinema, yet somehow did a better job of delivering the era’s trademark trashy bombast than Hollywood itself.

When Hollywood suits tried to reverse the flow by putting remakes of Robocop and Total Recall into cinemas decades later, the result was a pair of watered-down, insipid retreads that emerged bereft of any spice or meaning, as if somebody had decided to make a cheeseburger without meat, dairy products or relish. There are also reports of a planned remake of Starship Troopers, with at least one iteration proposing to go back to Heinlein’s source novel. As Twitter noted at the time: “A non-satirical Starship Troopers reboot is about the worst goddamn idea I’ve ever heard.”

It rather beggars belief that so many critics in 1997 really thought this was the movie they were watching. If the only good bug is a dead bug, as Starship Troopers would have us believe, then perhaps the only bad movies are the ones that don’t end up being good ones with the benefit of perspective and a quarter century of hindsight.

Ja sam ga baš ljetos pogled'o prvi put nakon otprilike petnaestak godina, i mogu reć' da se drži izuzetno dobro, mnogo bolje nego što sam očekiv'o.

Baj de vej, ovo nije prvi put da šira javnost nije skontala poentu Verhoevenovog filma: Robocop je svojevremeno prihvaćen k'o čisti akcioni blockbuster spektakl, i gotov niko nije registrov'o namjeru režisera da komentariše apsurdnu obsesiju amerikanaca za medijskim nasiljem.

[dale cooper]

Odličan film.

[n+1]

Period '95. - '99 je kritičan period za SF. Tih godina "ozbiljni" SF filmovi su svakako izgledali kao parodija. To je ba vrijeme u kojem Alien 4 izgleda kao parodija samog sebe, Pamela Anderson glumi u SF filmovima, prominentni naslovi uključuju "Marks Attacks!", Batman izgleda kao transgender paradise, Will Smith jede govna u MIB, a faking Independence Day je highlight perioda.

I onda je Matrix došao kao our lord savior. Al' ako ćemo realno, i on je imao cheesiness devedesetih.

Hoću reći, razumljivo je zašto se Starship utopio u masi tog hamelja.

[Tito_i_Partija]

Da, bilo je jako dosta šunda u devedesetim. Too campy, corny, cheesy što bi rekli ameri.

Al' u tom vremenskom periodu '95 - '99 imamo i jako dobrih ostvarenja. Recimo, meni najdraži Star Trek film, First Contact, je izaš'o '96 godine. Pa onda imamo Gilliamov 12 Monkeys u '95. Al' najjača godina je bila baš ta '97, gdje bilo kamara dobrih sci-fi filmova:

Contact
Starship Troopers
Gattaca
The Fifth Element
Event Horizon

The Matrix sam isto gled'o skoro, i iako mi estetski i koreografski još uvijek izgleda dobro, konstatno guranje u nos te neke kvazi-filozofske alegorije o The One (inspirisana Isusom, bez sumnje) mi je baš nekako išla na živce.

[dale cooper]

Da, bilo je jako dosta šunda u devedesetim. Too campy, corny, cheesy što bi rekli ameri.

Al' u tom vremenskom periodu '95 - '99 imamo i jako dobrih ostvarenja. Recimo, meni najdraži Star Trek film, First Contact, je izaš'o '96 godine. Pa onda imamo Gilliamov 12 Monkeys u '95. Al' najjača godina je bila baš ta '97, gdje bilo kamara dobrih sci-fi filmova:

Contact
Starship Troopers
Gattaca
The Fifth Element
Event Horizon

The Matrix sam isto gled'o skoro, i iako mi estetski i koreografski još uvijek izgleda dobro, konstatno guranje u nos te neke kvazi-filozofske alegorije o The One (inspirisana Isusom, bez sumnje) mi je baš nekako išla na živce.

My man.

[n+1]

Da, ali čak i uspješni filmovi tog vremena poput Petog elementa su nerijetko cheesy. Jednostavno, bila je dominantna ta estetika, koja se po mom skromnom mišljenju ne slaže dobro sa SF.

I onda, ako si zapravo želio nešto subverzivno reći ispod takvog pristupa, sorry jarane, ali pogriješio si vremensku epohu.

Contact je po meni najbolji SF tog vremena, a prošao je poprilično ispod rada, i poštenski je popljuvan.

[Tito_i_Partija]

Da, bilo je jako dosta šunda u devedesetim. Too campy, corny, cheesy što bi rekli ameri.

Al' u tom vremenskom periodu '95 - '99 imamo i jako dobrih ostvarenja. Recimo, meni najdraži Star Trek film, First Contact, je izaš'o '96 godine. Pa onda imamo Gilliamov 12 Monkeys u '95. Al' najjača godina je bila baš ta '97, gdje bilo kamara dobrih sci-fi filmova:

Contact
Starship Troopers
Gattaca
The Fifth Element
Event Horizon

The Matrix sam isto gled'o skoro, i iako mi estetski i koreografski još uvijek izgleda dobro, konstatno guranje u nos te neke kvazi-filozofske alegorije o The One (inspirisana Isusom, bez sumnje) mi je baš nekako išla na živce.

My man.

Svi pričaju o Khanu k'o najboljem negativcu filmova, al' meni je Borg Queen bila faking nenadjebiva. Pogotovo u svojoj prvoj sceni, kad joj spuštaju torzo...holy fuck, what an entrance.

[dale cooper]

My man.

Svi pričaju o Khanu k'o najboljem negativcu filmova, al' meni je Borg Queen bila faking nenadjebiva. Pogotovo u svojoj prvoj sceni, kad joj spuštaju tijelo...holy fuck, what an entrance.

Dobra je bila, ali je paradoksalno, u isto vrijeme, nekako učinila Borg manje opasnim i misterioznim davajući mu ljudsko naličje.

[dale cooper]

Khan je veći od života, šekspirski antagonista.

[Tito_i_Partija]

Da, ali čak i uspješni filmovi tog vremena poput Petog elementa su nerijetko cheesy. Jednostavno, bila je dominantna ta estetika, koja se po mom skromnom mišljenju ne slaže dobro sa SF.

Razlika je što Peti Element i nije osmišljen niti je pokušav'o da bude ozbiljan sci-fi film, već je predominantno namijenjen da bude svemirska avantura, space opera za cijelu familiju. Ni u jednom momentu se ne uzima ozbiljno; čak i glavni negativac Zorg djeluje više smiješan i smotan nego što bi treb'o bit', što je tada bilo pravo osvježenje. Što se tiče estetike, ona je namjerna: production design su radili comic book pisci Jean Giraud i Jean-Claude Mézières, a kostime je radio Jean-Paul Gaultier. I zaista film izgleda drugačije od svega što smo dotad gledali, baš k'o neka live verzija comic booka.

Odličan film.

[Tito_i_Partija]

Svi pričaju o Khanu k'o najboljem negativcu filmova, al' meni je Borg Queen bila faking nenadjebiva. Pogotovo u svojoj prvoj sceni, kad joj spuštaju tijelo...holy fuck, what an entrance.

Dobra je bila, ali je paradoksalno, u isto vrijeme, nekako učinila Borg manje opasnim i misterioznim davajući mu ljudsko naličje.

Ja mislim obrnuto: dobijajući ljudsko naličje, ona je Borg uzdigla iz "mindless drone" koncepta, koji dotad nisu imali nikakvu dublju svrhu osim da sve oko sebe asimiliraju, i stvorila ih u pravu prijetnju koja ne samo da zna da asimilira, već i da manipuliše i planira unaprijed.

[n+1]

Da, ali čak i uspješni filmovi tog vremena poput Petog elementa su nerijetko cheesy. Jednostavno, bila je dominantna ta estetika, koja se po mom skromnom mišljenju ne slaže dobro sa SF.

Razlika je što Peti Element i nije osmišljen niti je pokušav'o da bude ozbiljan sci-fi film, već je predominantno namijenjen da bude svemirska avantura, space opera za cijelu familiju. Ni u jednom momentu se ne uzima ozbiljno; čak i glavni negativac Zorg djeluje više smiješan i smotan nego što bi treb'o bit', što je tada bilo pravo osvježenje. Što se tiče estetike, ona je namjerna: production design su radili comic book pisci Jean Giraud i Jean-Claude Mézières, a kostime je radio Jean-Paul Gaultier. I zaista film izgleda drugačije od svega što smo dotad gledali, baš k'o neka live verzija comic booka.

Odličan film.

Jeste odličan, ali meni se uklapa u šire estetske trendove tog vremena. Sve je puno boja, šunda, i kiča. Nije to čak striktno rezervisano za sci-fi. Kinematografija tog vremena je, općenito, vizuelno i tematski lepršava u poređenju s današnjom koja je čisti grit and razor blades.

Bilo kako bilo, legendaran film. Osjetim okus devedesetih svaki put kad pomislim na Peti element.

[dale cooper]

Dobra je bila, ali je paradoksalno, u isto vrijeme, nekako učinila Borg manje opasnim i misterioznim davajući mu ljudsko naličje.

Ja mislim obrnuto: dobijajući ljudsko naličje, ona je Borg uzdigla iz "mindless drone" koncepta, koji dotad nisu imali nikakvu dublju svrhu osim da sve oko sebe asimiliraju, i stvorila ih u pravu prijetnju koja ne samo da zna da asimilira, već i da manipuliše i planira unaprijed.

Nisu Borg bez nje bili samo mindless drone. Njihov koncept kolektivnog uma je bio savim dobro osmišljen u TNG-u. Jedinstveni kolektiv
koji je tako brutalno istrajan u svojoj namjeri - perfekcija kroz asimiliaciju.

First Contact je na neki način retcon tog koncepta, gdje ipak dobijaš figuru koja je na vrhu tog kolektiva, istina kao nominalno njegov
dio, ali opet u funkciji bossa. Bossa koji izražava ljudske osobine. Borg je u TNG-u je inicijalno bio strašan i zanimljiv upravo zato što nije
posjedovao nikakve ljudske osobine i teško je bilo boriti se sa takvim neprijateljem.

[Tito_i_Partija]

Razlika je što Peti Element i nije osmišljen niti je pokušav'o da bude ozbiljan sci-fi film, već je predominantno namijenjen da bude svemirska avantura, space opera za cijelu familiju. Ni u jednom momentu se ne uzima ozbiljno; čak i glavni negativac Zorg djeluje više smiješan i smotan nego što bi treb'o bit', što je tada bilo pravo osvježenje. Što se tiče estetike, ona je namjerna: production design su radili comic book pisci Jean Giraud i Jean-Claude Mézières, a kostime je radio Jean-Paul Gaultier. I zaista film izgleda drugačije od svega što smo dotad gledali, baš k'o neka live verzija comic booka.

Odličan film.

Jeste odličan, ali meni se uklapa u šire estetske trendove tog vremena. Sve je puno boja, šunda, i kiča. Nije to čak striktno rezervisano za sci-fi. Kinematografija tog vremena je, općenito, vizuelno i tematski lepršava u poređenju s današnjom koja je čisti grit and razor blades.

Bilo kako bilo, legendaran film. Osjetim okus devedesetih svaki put kad pomislim na Peti element.

Sve ima svoje doba. Eto sredinom predprošle decenije smo vidjeli početak doba filmskog mračnog gritty realizma koji je započeo Nolan, pa svi ostali počeli kopirat' k'o da je halva. I to je sada manje-više prošlo, mada je i ovaj zadnji Batman kamaru toga pokupio od Nolana, uključujući i grozan casting za glavne ženske uloge.

[Tito_i_Partija]

Ja mislim obrnuto: dobijajući ljudsko naličje, ona je Borg uzdigla iz "mindless drone" koncepta, koji dotad nisu imali nikakvu dublju svrhu osim da sve oko sebe asimiliraju, i stvorila ih u pravu prijetnju koja ne samo da zna da asimilira, već i da manipuliše i planira unaprijed.

Nisu Borg bez nje bili samo mindless drone. Njihov koncept kolektivnog uma je bio savim dobro osmišljen u TNG-u. Jedinstveni kolektiv
koji je tako brutalno istrajan u svojoj namjeri - perfekcija kroz asimiliaciju.

First Contact je na neki način retcon tog koncepta, gdje ipak dobijaš figuru koja je na vrhu tog kolektiva, istina kao nominalno njegov
dio, ali opet u funkciji bossa. Bossa koji izražava ljudske osobine. Borg je u TNG-u je inicijalno bio strašan i zanimljiv upravo zato što nije
posjedovao nikakve ljudske osobine i teško je bilo boriti se sa takvim neprijateljem.

Jeste, i to dobro funkcioniše u TV medijumu koji tada čak nije im'o ni kontinuiteta iz epizode u epizodu, i Borg su nam predstavljeni k'o neki "alien of the week" sadržaj, al' u filmskom medijumu se ipak traži da se stavi lice na negativca, da on/ona imaju jasne motivacije, ciljeve, namjere, al' i dobru dozu harizme i inteligencije. Neko ko može da parira Picardu na svakom mogućem nivou, baš k'o što je Khan bio antiteza Kirku. A to ne ide baš najbolje sa kolektivom bez lica.

Pa čak i Picard je bio Locutus of Borg, jeb'o ga ti.

[dale cooper]

Nisu Borg bez nje bili samo mindless drone. Njihov koncept kolektivnog uma je bio savim dobro osmišljen u TNG-u. Jedinstveni kolektiv
koji je tako brutalno istrajan u svojoj namjeri - perfekcija kroz asimiliaciju.

First Contact je na neki način retcon tog koncepta, gdje ipak dobijaš figuru koja je na vrhu tog kolektiva, istina kao nominalno njegov
dio, ali opet u funkciji bossa. Bossa koji izražava ljudske osobine. Borg je u TNG-u je inicijalno bio strašan i zanimljiv upravo zato što nije
posjedovao nikakve ljudske osobine i teško je bilo boriti se sa takvim neprijateljem.

Jeste, i to dobro funkcioniše u TV medijumu koji tada čak nije im'o ni kontinuiteta iz epizode u epizodu, i Borg su nam predstavljeni k'o neki "alien of the week" sadržaj, al' u filmskom medijumu se ipak traži da se stavi lice na negativca, da on/ona imaju jasne motivacije, ciljeve, namjere, al' i dobru dozu harizme i inteligencije. Neko ko može da parira Picardu na svakom mogućem nivou, baš k'o što je Khan bio antiteza Kirku. A to ne ide baš najbolje sa kolektivom bez lica.

Pa čak i Picard je bio Locutus of Borg, jeb'o ga ti.

Da, slažem se, film je drugačiji medij i negativac se mora jasnije prikazati. Ali bez obzira koliko zabavna i dobra borg kraljica bila kao
negativac, moglo se izabrati i nešto što je više u duhu Borga kao što je originalno prikazan, nešto hladnije i dehumanizirajuće umjesto
humanizirano. Nešto recimo kao Ultron u Avengersima.

[Tito_i_Partija]

Jeste, i to dobro funkcioniše u TV medijumu koji tada čak nije im'o ni kontinuiteta iz epizode u epizodu, i Borg su nam predstavljeni k'o neki "alien of the week" sadržaj, al' u filmskom medijumu se ipak traži da se stavi lice na negativca, da on/ona imaju jasne motivacije, ciljeve, namjere, al' i dobru dozu harizme i inteligencije. Neko ko može da parira Picardu na svakom mogućem nivou, baš k'o što je Khan bio antiteza Kirku. A to ne ide baš najbolje sa kolektivom bez lica.

Pa čak i Picard je bio Locutus of Borg, jeb'o ga ti.

Da, slažem se, film je drugačiji medij i negativac se mora jasnije prikazati. Ali bez obzira koliko zabavna i dobra borg kraljica bila kao
negativac, moglo se izabrati i nešto što je više u duhu Borga kao što je originalno prikazan, nešto hladnije i dehumanizirajuće umjesto
humanizirano. Nešto recimo kao Ultron u Avengersima.

Moglo je bit' nešto hladnije, al' onda gubi tu harizmu glavnog negativca. Eto recimo Locutus je bio hladan, al' se ne razlikuje ni po čemu od ostalih Borga osim to što ga glumi Patrick Stewart.

I neću da ispada k'o da samo kontram, al' meni je Ultron bio drama loš negativac. Očajan, čak.

[dale cooper]

Da, slažem se, film je drugačiji medij i negativac se mora jasnije prikazati. Ali bez obzira koliko zabavna i dobra borg kraljica bila kao
negativac, moglo se izabrati i nešto što je više u duhu Borga kao što je originalno prikazan, nešto hladnije i dehumanizirajuće umjesto
humanizirano. Nešto recimo kao Ultron u Avengersima.

Moglo je bit' nešto hladnije, al' onda gubi tu harizmu glavnog negativca. Eto recimo Locutus je bio hladan, al' se ne razlikuje ni po čemu od ostalih Borga osim to što ga glumi Patrick Stewart.

I neću da ispada k'o da samo kontram, al' meni je Ultron bio drama loš negativac. Očajan, čak.

Locutus je bio solidan, samo što nismo imali prilike da ga vidimo dovoljno. Stewart bi vjerovatno dodatno razradio taj lik.
Borg kraljica je po ponašanju trebala da bude bliže tom prikazu prilagođenom naravno za film. Ona u First Contactu (ali i kasnije u
Voyageru) ima i previše iskre i previše ispoljavanja onih loših i tipično ljudskih emocija kao što je recimo bijes. Borg ne bi trebao biti ljut što gubi
i što im ne ide, nego bi se trebao dvostruko fokusirati na zadatak pri ruci. Na kraju, krajeva, baš taj ljudski element borg kraljice je ono
što je dovelo do slamanja Borga u Voyageru. Kao standalone film i borg kraljica kao negativac u tom filmu First Contact je sjajan, ali je
ujedno i početak kraja Borga kao strašnog, opasnog i zanimljivog protivnika u Star Trek univerzumu.

Ne znam šta ti je zamjerka Ultronu, ali je tu Spader uradio standardno sjajan posao u skladu sa zahtjevima i karakteru lika.

[Tito_i_Partija]

Moglo je bit' nešto hladnije, al' onda gubi tu harizmu glavnog negativca. Eto recimo Locutus je bio hladan, al' se ne razlikuje ni po čemu od ostalih Borga osim to što ga glumi Patrick Stewart.

I neću da ispada k'o da samo kontram, al' meni je Ultron bio drama loš negativac. Očajan, čak.

Locutus je bio solidan, samo što nismo imali prilike da ga vidimo dovoljno. Stewart bi vjerovatno dodatno razradio taj lik.
Borg kraljica je po ponašanju trebala da bude bliže tom prikazu prilagođenom naravno za film. Ona u First Contactu (ali i kasnije u
Voyageru) ima i previše iskre i previše ispoljavanja onih loših i tipično ljudskih emocija kao što je recimo bijes. Borg ne bi trebao biti ljut što gubi
i što im ne ide, nego bi se trebao dvostruko fokusirati na zadatak pri ruci. Na kraju, krajeva, baš taj ljudski element borg kraljice je ono
što je dovelo do slamanja Borga u Voyageru. Kao standalone film i borg kraljica kao negativac u tom filmu First Contact je sjajan, ali je
ujedno i početak kraja Borga kao strašnog, opasnog i zanimljivog protivnika u Star Trek univerzumu.

Neću da opet iznosim svoje argumente, jer ćemo samo počet da se vrtimo u krug do beskraja. Samo da kažem da kraljica u FC uopšte nije početak kraja Borga k'o ozbiljnog protivnika, jer smo već vidjeli da je ona veliki fan favorite koji je napravila uspješan povratak u Voyageru na ogromno zadovoljstvo svih fanova. I nemam sumnje da će se opet pojavit', jer je tako ikoničan negativac.

Ne znam šta ti je zamjerka Ultronu, ali je tu Spader uradio standardno sjajan posao u skladu sa zahtjevima i karakteru lika.

Zamjerka ne ide na račun Spadera, već na račun scenarista i šta su uradili sa likom. Što reče jedan fan:

I remember the trailers for AoU made him seem like a dangerous badass and everyone was expecting a dark and serious movie with a menacing villain but what we got instead was a goofy cyborg cracking jokes, getting his ass kicked by all the Avengers, getting killed multiple times throughout his one movie and ultimately barely laying so much as a bruise on any of the main heroes. The fact that Age of Ultron is often jokingly referred to as "The Minor Inconvenience of Ultron" is telling.

https://screencrush.com/ultron-worst-marvel-villain/

[dale cooper]

Locutus je bio solidan, samo što nismo imali prilike da ga vidimo dovoljno. Stewart bi vjerovatno dodatno razradio taj lik.
Borg kraljica je po ponašanju trebala da bude bliže tom prikazu prilagođenom naravno za film. Ona u First Contactu (ali i kasnije u
Voyageru) ima i previše iskre i previše ispoljavanja onih loših i tipično ljudskih emocija kao što je recimo bijes. Borg ne bi trebao biti ljut što gubi
i što im ne ide, nego bi se trebao dvostruko fokusirati na zadatak pri ruci. Na kraju, krajeva, baš taj ljudski element borg kraljice je ono
što je dovelo do slamanja Borga u Voyageru. Kao standalone film i borg kraljica kao negativac u tom filmu First Contact je sjajan, ali je
ujedno i početak kraja Borga kao strašnog, opasnog i zanimljivog protivnika u Star Trek univerzumu.

Neću da opet iznosim svoje argumente, jer ćemo samo počet da se vrtimo u krug do beskraja. Samo da kažem da kraljica u FC uopšte nije početak kraja Borga k'o ozbiljnog protivnika, jer smo već vidjeli da je ona veliki fan favorite koji je napravila uspješan povratak u Voyageru na ogromno zadovoljstvo svih fanova. I nemam sumnje da će se opet pojavit', jer je tako ikoničan negativac.

Ne znam šta ti je zamjerka Ultronu, ali je tu Spader uradio standardno sjajan posao u skladu sa zahtjevima i karakteru lika.

Zamjerka ne ide na račun Spadera, već na račun scenarista i šta su uradili sa likom. Što reče jedan fan:

I remember the trailers for AoU made him seem like a dangerous badass and everyone was expecting a dark and serious movie with a menacing villain but what we got instead was a goofy cyborg cracking jokes, getting his ass kicked by all the Avengers, getting killed multiple times throughout his one movie and ultimately barely laying so much as a bruise on any of the main heroes. The fact that Age of Ultron is often jokingly referred to as "The Minor Inconvenience of Ultron" is telling.

https://screencrush.com/ultron-worst-marvel-villain/

Jesi li ti odgledao Voyager? Borg kraljica je tu na svakom koraku bila nadmudrivana od strane Janeway, da bi na kraju serijala razmontirala i nju i kompletnu flotu brodova zarazivši ih patogenom. Akcije koje su za posljedicu imale da se u Picardu Borg više ne smatraju ništa većom prijetnjom nego li Klingonci. Čak su na putu da postanu saveznici Federacije.

[Tito_i_Partija]

Neću da opet iznosim svoje argumente, jer ćemo samo počet da se vrtimo u krug do beskraja. Samo da kažem da kraljica u FC uopšte nije početak kraja Borga k'o ozbiljnog protivnika, jer smo već vidjeli da je ona veliki fan favorite koji je napravila uspješan povratak u Voyageru na ogromno zadovoljstvo svih fanova. I nemam sumnje da će se opet pojavit', jer je tako ikoničan negativac.



Zamjerka ne ide na račun Spadera, već na račun scenarista i šta su uradili sa likom. Što reče jedan fan:



https://screencrush.com/ultron-worst-marvel-villain/

Jesi li ti odgledao Voyager? Borg kraljica je tu na svakom koraku bila nadmudrivana od strane Janeway, da bi na kraju serijala razmontirala i nju i kompletnu flotu brodova zarazivši ih patogenom. Akcije koje su za posljedicu imale da se u Picardu Borg više ne smatraju ništa većom prijetnjom nego li Klingonci. Čak su na putu da postanu saveznici Federacije.

Naravno da sam ogled'o Voyager, jeb'o ga ti. Mislim da je se serija završila na odličan način, baš onako kako je trebalo.

Ne razumijem u čemu je problem sa "nadmudrivanjem" negativaca. To je sasvim normalna pojava u strukturi gotov svake good vs. evil priče. Bez obzira da li je Sisko nadmudrio Founderse, Kirk nadmudrio Khana ili Picard nadmudrio Moriartya, u Star Treku su heroji uvijek pobjeđivali bez ikakve dileme, subverzije nije nikad bilo. To ne čini Borg Queen išta slabijom od ostalih ikoničnih negativaca.

A što se tiče sadašnjeg stanja Borga...pa jebiga, takve stvari se stalno mijenjaju i pisci to određuju kako je njima volja. Samo da kažem da je po mom mišljenju ogromna greška što su cijelu franšizu dali u ruke Kurtzmanu, k'o i kad je WB pred'o DC Snyderu. Oni nisu kalibar kreatora koji su sposobni da naprave takav bum i da cijelu franšizu dovedu na novi nivo, k'o što je Feige uradio sa MCU.

[Sanjarko]

Sve kontam odgledat Sarah Connor hronike, ali nikad i ne znam ima li igdje uopšte.

[dale cooper]

Jesi li ti odgledao Voyager? Borg kraljica je tu na svakom koraku bila nadmudrivana od strane Janeway, da bi na kraju serijala razmontirala i nju i kompletnu flotu brodova zarazivši ih patogenom. Akcije koje su za posljedicu imale da se u Picardu Borg više ne smatraju ništa većom prijetnjom nego li Klingonci. Čak su na putu da postanu saveznici Federacije.

Naravno da sam ogled'o Voyager, jeb'o ga ti. Mislim da je se serija završila na odličan način, baš onako kako je trebalo.

Ne razumijem u čemu je problem sa "nadmudrivanjem" negativaca. To je sasvim normalna pojava u strukturi gotov svake good vs. evil priče. Bez obzira da li je Sisko nadmudrio Founderse, Kirk nadmudrio Khana ili Picard nadmudrio Moriartya, u Star Treku su heroji uvijek pobjeđivali bez ikakve dileme, subverzije nije nikad bilo. To ne čini Borg Queen išta slabijom od ostalih ikoničnih negativaca.

A što se tiče sadašnjeg stanja Borga...pa jebiga, takve stvari se stalno mijenjaju i pisci to određuju kako je njima volja. Samo da kažem da je po mom mišljenju ogromna greška što su cijelu franšizu dali u ruke Kurtzmanu, k'o i kad je WB pred'o DC Snyderu. Oni nisu kalibar kreatora koji su sposobni da naprave takav bum i da cijelu franšizu dovedu na novi nivo, k'o što je Feige uradio sa MCU.

Nema problema sa nadmudrivanjem negativaca, mislim da uporno ne shvataš šta hoću da kažem. Borg je početno kreiran kao hive mind
i takva struktura ga je činila opasnim, misterioznim i strašnim i samim time zanimljivim neprijateljem unutar Star Trek univerzuma.
Onog momenta kada je takvoj strukturi dato ljudsko naličje u obliku borg kraljice (bez obzira koliko ona bila zabavan antagonist) i nje kao
vođe kolektiva ova svojstva koja sam spomenuo su se počela gubiti. I na kraju je u Voyageru Borg poražen upravo zbog mana borg kraljice koje
su vrlo ljudske (obsesija koju je razvila u odnosu sa Sedmom i zaustavljanju i hvatanju Janeway i Voyagera) a koja su sušta suprotnost
funkcionisanju kolektiva i hive minda. Faktički je žrtvovala kompletnu Borg mrežu u delta kvadrantu da bi uhvatila Voyager i osvetila se
Janeway. Zbog jedne kapetanice i jednog broda. I to je mišljenje ogromnog dijela fanova vezano za razvoj Borga od First Contacta pa nadalje.

Ovo za Kurtzmana se slažem, iako on u suštini i ne piše mnogo, svaka od novih serija ima svoj tim pisaca i showrunnera, on je tu
kao izvršni producent franšize, kao što je nekad bio Roddenberry i kasnije Rick Berman i Brannon Braga.

[medvjed23]

Ova šminka Robertu leži ko uske tole emo djetetu.

https://screenrant.com/the-batman-patti ... -strength/



<3