Moderator: anex
U jednom našem prevodu ovi stihovi su glasili u fazonu "dođoše pod planinu Albancki oci i zasnovaše Rim".On i u boju je mnogo pretrpio, dok grad je mogo
Zgradit i donest Penáte u Latij, otkle je pleme
Latinsko, Albanski oci i visoki zidovi Rimski.
Penicilin wrote:Rasprava o porijeklu Albanaca jako je detaljno i nepristrasno opisana na engleskoj wikipediji: http://en.wikipedia.org/wiki/Origin_of_ ... ani2007-67
Navedeni link obuhvata sve relevantne reference vezano za ovu temu.
Da se ne bi odmah upleli u modernu pricu kako je wikipedija puna gluposti koje moze napisati bilo ko (sto u principu nije tacno jer navodi na wikipediji zahtijevaju reference i jednostrane interpretaciju nalaze se uglavnom samo na lokalnim jezicima) navešću još dva izvora koja imam kod kuće. To su knjige The earli medieval Balkans od John Fine i The Illyrians od John Wilkes. Ako neko sumnja u kredibilit ova dva imena i naslova neka prosurfa malo. Ukratko u obje knjige navode se isti argumeni koji dovode u pitanje ilirsku teoriju albanskog porijekla kao sto su nabrojani i na wikipediji. A to su:
The Illyrian tribe of the Albanoi and the town of Albanopolis (mentioned in Ptolemy's Geographia) could be located near Kruja in central Albania, but nothing absolutely proves a connection to the later Albanians, who appear in the historical record in Byzantine documents of the 11th century.
By late antiquity, the ethnonym Illyrians was an archaism that had ceased to refer to a distinct Illyrians people (e.g. it was later used by Byzantine historian to refer to the Serbs).[48]
The theory of an Illyrian origin for the Albanians is weakened by a lack of any Albanian names before the 12th century and the relative absence of Greek influence that would surely be present if the Albanians inhabited their homeland continuously since ancient times.[49] The number of Greek words borrowed in Albania is small; if the Albanians originated near modern-day Albania, there should be more.[50]
Although some Albanian toponyms descend from Illyrian, according to linguist V. Georgiev, Illyrian toponyms from antiquity have not changed according to the usual phonetic laws applying to the evolution of Albanian. Furthermore, placenames can be a special case and the Albanian language more generally has not been proven to be of Illyrian stock.[32]
Many linguists have tried to link Albanian with Illyrian, but without clear results.[32][51]. There is an argument that Albanian belongs to the so called "satem group" within Indo European, and that Illyrian did not while Dacian did.[51] or Thracian[52].
There is a lack of clear archaeological evidence for a continuous settlement of an Albanian-speaking population since Illyrian times. For example, while Albanians scholars maintain that the Komani-Kruja burial sites support the Illyrian-Albanian continuity theory, most scholars reject this and consider that the remains indicate a population of Romanized Illyrians who spoke a Romance language.[48][53][54] Recently, some Albanian archeologists have also been moving away from describing the Komani-Kruja culture as a proto-Albanian culture.[55]
Ako cemo se baviti ozbiljnom analizom ove teme onda bi trebali detaljno razmatrati navedene teze. Međutim ja bi se složio sa zakljuckom kojeg Wilkes donosi, na kraju poglavlja u kojem analizira direktnu vezu između Albanaca i Ilira, na 280. str pomenute knjige The Illyrians:
As new guide-books are demonstrating, the Albanian culture as fascinating and varied as any in that quarter of Europe, is an inheritance from the several languages, religions and ethnic groups known to have inhabited the region since prehistoric times, among whom were the Illyrians.
Penicilin wrote:Pa tema je porijeklo Albanaca a ti si već prešao granicu i krenuo u napad na Grčku za koju bi valjda isto da nekako dokažeš da je Albanska... Polako odvadi malo baGenti wrote:Samo pricamo Gospodine , a i tema je takva ... Nisam mislio da naljutim ni vas ni nikoga ."Penicilin"]
Tvoj pristup me neodoljivo podsjeća na velikosrpsku mitomansku ideologiju (iako ni hrvatskoj a ni bošnjačakoj nije mane). Ti očigledno veze nemaš sa istorijom nego se onako entuzijastično ufatiš nekakvih teza iskinutih iz istorijskog konteksta i ignorišući argumente furaš nešto što godi tvom nacionalističkom egu. Jarane imamo mi i bez Albanskog dovoljno nacionalističkih nafuravanja na istoriju.
Ja se izvinjivam ako nekoga sam navredio .
Broj 1 wrote:Na CNN ima ona voditeljica Hala Gorani, rece jednom da je Albanka.
Neko rece da u Budimpesti vozi autobus za Bosniake, to je tacno, tamo se nalazi i bosnjacki trg- Bosniaken ter. Licno sam bio tamo.
Ako nadjem kartu pa cu skenirat
Inace Madajarima je naziv Bosnjak normalan, jer su nas oduvijek tako zvali, ja sam bio tamo pocetkom 80 tamo sam prvi put cuo da me neko naziva tim imenom kada sam rekao odakle sam. hebiga, nasi stari su krivi sto su vremenom zaboravili naziv vlastite nacije.
Na Kosovu su nas albanci uvijek i nazivali bosnjaci, ali za njih je to pogrdno ime kao sto mi mislimo kada kazemo siptari, jer za albance Bosnjak znaci onaj koji je izgubio identitet od vlastite nacije i drzave.
Kad bolje razmislis i jesmo sami krivi sto smo to dozvolili, u svari kacili smo se na ono Musliman ko muha na govno, a vece bruke od muslimana nema na kugli zemaljskoj. Svaka cast onima od 20% pravih muslimana.
Albancima skidam kapu.
Jazz_Junkie wrote:Interesantne su slicnosti u strukturi jezika Albanaca i Rumuna. Ne samo u strukturi nego i u samom vokabularu. Takodjer je poznato da su Albanci i Rumuni u ranijem srednjem vijeku zivjeli jedni pored drugih. Potrebno je naglasiti i cinjenicu da ce te u albanskom pronaci rijetko starogrcku rijec ili skoro nikako dok su novogrcke rijeci prisutne. To opet znaci da Albanci i Grci u antici nisu mogli biti susjedi. Veoma vjerojatno je da preci danasnjih Albanaca nisu zivjeli na obali, jer u albanskom skoro da nema domacih zamjenica za termine poput ribe, ribara, ribolova, pecanja itd. Vecina rijeci koje se ticu morskog ili obalskog zivota su preuzete iz latinskog koji je bio jezik katolicke liturgije u kasnoj Albaniji. Na albanskom se npr. za ribu kaze peshku (lat.: pisces).
Dolaskom Slavena se autohtono stanovnistvo povlaci u planine. To dokazuju i slavenski toponimi kao recimo u danasnjoj Albaniji. U ravnici su se naseljavali Slaveni dok u brdima necete pronaci slavenske nazive naselja. Jedan primjer je mjesto Lezha u kojem su pronadjeni avarski nakit i slavenska naselja. Vec sam spomenuo suzivot Albanaca i Rumuna. Zivotni prostor su dijelili na tlu danasnje sjeveroistocne-i jugoistocne Srbije. Albanski povjesnicari i arheolozi su itekako svjesni ovih spoznanja, ali njihovi uslovi rada nazalost nisu toliko slobodni kao kod zapadnih kolega. Jos uvijek vlada taj strah da ce biti optuzeni kao "nacionalne izdajice", inace cesta praksa u jugoistocnoj Evropi. Jos tokom vladavine Envera Hodze (Hoxha) je konstruiran tzv. komanski mit cija je svrha dokazivanje kontinuiteta izmedju drevnih Ilira i modernih Albanaca.
Helikopter wrote:Radničke novine u Ferizoviću
Laži državnih medija o Arnautima
Pisale: Radničke novine
Albanski zarobljenici u Beogradu 1912. godine
Photo: Stock
Neka se Arnautima i svima građanima nove Srbije dade jedan pošten ustavno demokratski režim, neka im se dade puna opštinska samouprava i sloboda kretanja i privrede, neka se ne globe raznim propisnim i nepropisnim taksama; neka im se zagarantuje čast doma i lična i imovna bezbednost od današnjih zvaničnih i nezvaničnih državnih i opštinskih čuvara reda, rada i zakonitosti, pa će se ubrzo uveriti ceo svet da su današnji "divlji" Arnauti mnogo pošteniji i kulturniji od svojih osvajača i kulturtregera
Tekst iz Radničkih novina, 27. maj 1914.
Čitajući buržoasku štampu, koja kao u jedan glas i po naročitom uputstvu piše o Arnautima, kao narodu neradnom i pljačkaškom, narodu koji je naučio da živi od tuđeg znoja, čovek se mora prosto zgranuti od čuda kad lično dođe u dodir sa tim svetom i prođe mesta u kojima oni žive, i uveri se da je sve ono što naša buržoaska štampa za Arnaute kao naciju govori, da je sve to laž, a obrnuto da je istina.
Ličnim proveravanjem došao sam do zaključaka:
1. Arnauti su radan narod. Da se o ovome uverim trebao sam samo proputovati, ma i vozom, kroz Kačaničku klisuru i videti moderan put koji je preko klisure, kroz stene prosečen i koji je rukom toga "divljačkoga" naroda izrađen. Osim toga trebao sam videti svako parče zemlje, gde nije krš i stena, i ako u brdu, lepo izorano i zasejano. Od železničke stanice 'Vučji Do' pa preko Kačanika do Ferizovića cela okolina naseljena je mahom arnautskom nacijom i nigde, apsolutno nigde, ne videh pustog i neobrađenog zemljišta. Šta više, u ravnim terenima njive su tako vezane rečnim i potočnim otocima, naročito olucima provedenim i preko njiva izukrštanim, da je izvedeno istina primitivno, ali vrlo dobro navodnjavanje zemljišta, tako da i pri najdužoj oskudici kiše, usevi imaju dovoljno vlage.
2. Arnauti u ovom delu Kosova su i pošten narod. Da je ovo istina dokaz su desetine ogromno bogatih Srba trgovaca, koji su i za vreme turske uprave držali celu pijacu Ferizovića u svojim rukama. Ferizović je trgovački centar u kome se stiče sav uvoz i izvoz Prizrena, Ciljana i Đakovice i pri svem tom sem trojice Arnauta katolika, ostali su trgovci sami Srbi. Kad bi Arnauti bili onaki za kakve ih opisuje naša buržoaska štampa, ne bi se nijedan Srbin trgovac mogao održati, a najmanje bi Srbi mogli imati pijacu cele trgovine u svojim rukama. Ovo još i naročito s obzirom na to, što u celoj ovoj okolini žive mahom Arnauti.
3. Da Arnauti nisu pljačkaši najbolji je dokaz pobuna Arnauta i njihovo zauzeće Skoplja, kad nikom nije falila ne samo glava ili pramen kose sa glave, već nijedna lepinja sa ćepenka. U onoj pobuni po pričanju skopljanaca bilo je i siromašnih, pa i bosih Arnauta, ali nijedan od njih nikom ništa nije oteo ili "rekvizicijom" uzeo.
Međutim, dolaskom naše vojske i naših vlasti stvari stoje, ali na našu šletu, mnogo gore.
1. Dok su pod turskom upravom Srbi mogli slobodno razvijati svoju trgovinu i svoje espape prodavati Turcima i Arnautima za njihove zlatne lire, dotle su naše vojne vlasti "rekvizicijom", koja se nikada platiti neće, oduzimali od Arnauta sve što se uzeti moglo, žito, kukuruz, stoku, jednom reči sve što su im u polju i na domu zatekli.
2. Dok je pod Turcima i kod kmetova Arnauta svaki Srbin mogao u opštini i srezu svršiti svaki svoj posao za najviše 20 groša, dotle danas ne može Arnautin ni ući u opštinu ili srez bez zlatne medžedije. Kako je pošten rad naših vlasti najbolji je dokaz bogatstvo Marka Despotovića, kmeta opštinskoga, koji je za godinu i po dana, na "pošten" način, stekao više imanja nego što ga ima i jedan Arnautin u Ferizoviću.
3. Dok su Srbi plaćali Turcima na ime poreze desetinu od svega berićeta, dotle danas Arnauti plaćaju može se reći polovinu, ne od berićeta već od celokupnog svog imanja. Da je ovo istina najbolji je dokaz poreza razrezana na selo Stari Kačanik, kod Ferizovića, u kome nijedan seljak ne plaća manje od 100 dinara. I ako u ovom selu ima veliki broj porodica koje van kuće i okućnice ništa drugo nemaju i koje se sa nadničenjem izdržavaju, ipak nema ni jedne kuće oslobođene od poreze. Pa zar je onda neko čudo što mnoge porodice prodaju svoja imanja za 200-3000 dinara i begaju sa svoga ognjišta.
4. Ma da sam i sam mogao verovati da su današnje mestimične pobune Arnauta rezultat neograničene pljačke i nasilja, koje nad njim vrše naši "kulturtregeri", ipak sam se iznenadio kada mi je to u vozu potvrdio i jedan poručnik 18 puka ovim rečima: "Ne prođe ni po nedelju dana, a da nam opštinska vlast iz arnautskih srezova ne pošalje raport: Arnauti se pobunili, pošaljite jedan odred vojske. Odemo sa četom ili dve pešadije i sa 2-3 topa u dotično selo, ali tamo sve mirno. Pozovemo po nekoliko Arnauta i oni nam od prilike ovako kažu: Bilo je nekog pucanja iz te i te kuće. Ali ukućani su pucali na neke pandure i šumare, što su htell da siluju žene. Zapitamo ih: pa gde su ti što su pucali, odgovaraju nam: Pobegli su u šumu, a kod kuće su samo deca i žene ostale. Odemo u dotične kuće i tačno se uverimo u istinitost arnautskih žalbi".
[...]
Neka se Arnautima i svima građanima nove Srbije dade jedan pošten ustavno demokratski režim, neka im se dade puna opštinska samouprava i sloboda kretanja i privrede, neka se ne globe raznim propisnim i nepropisnim taksama; neka im se zagarantuje čast doma i lična i imovna bezbednost od današnjih zvaničnih i nezvaničnih državnih i opštinskih čuvara reda, rada i zakonitosti, pa će se ubrzo uveriti ceo svet da su današnji "divlji" Arnauti mnogo pošteniji i kulturniji od svojih osvajača i kulturtregera.
http://www.e-novine.com/drustvo/77454-L ... utima.html
Socijaldemokrate u Srbiji: Govor o albanskom pitanju
Izneverene nade i zahtevi arbanaški
Govorio: Dragiša Lapčević
Socijaldemokrate Srbije
Photo: wikimedia.org
Srbija je mogla učiniti da Arbanija dođe do svoje autonomije i nacionalne države. Da je tako urađeno, to bi omogućilo prijateljstvo i intimnost, dalo uslove za čvršće veze i stvaranja jedne privredne zajednice između Srbije i Arbanije, to bi bila polazna tačka i za političke sporazume. Umesto toga otišlo se tamo s puškom i topom, pa je ne samo vršeno ono što je suprotno časti jedne zemlje, koja je negda imala tradicije revolucije i oslobođenja, nego su stvorene pogodbe za trajno trenje između Arbanije i Srbije
Govor poslanika Dragiše Lapčevića o albanskom pitanju, održan u Narodnoj skupštini 6. februara 1914. godine.
Politikom naše vlade stvorene su takve pogodbe i takvi uslovi, da će se, možda, za dugi niz godina (i desetina godina!) obnavljati sukobi i nesreće između dva nesrećna naroda. Smatram da je politika srpske vlade sa prvim pohodom na Arbanase bila pogrešna, štetna i nesrećna, kako za slobodu arbanaškoga naroda, tako i za mir i spokojstvo srpskog naroda. Sa jednim treba biti načisto i sa jednim se treba izmiriti: na zapadu Balkanskog Poluostrva postoji jedan narod koji oće da živi svojim slobodnim životom.
Srpska vlada nije trebala da pokorava Arbaniju i da potčinjava arbanski narod.
Arbanasi su čitav niz vekova imali sa srpskim narodom izvesne zajednice. U ratnoj proklamaciji taj se odnos naročito pominje i ističe. Imamo u novijoj istoriji primera da su Arbanasi uvek hteli živeti u sporazumu sa Srbijom, u zajednici sa njima zadobiti od Turaka slobodu i srpskog i arbanaškog naroda. Godine 1806. na bedemima Beograda čuo se uzvik juriša i na arbanaškom jeziku. U istoriji Šumadije, u njezinoj revoluciji, mi nalazimo ljude koju su tako reći genijalni revolucionari, a poreklom su Arbanasi. Ne treba izgubiti iz vida: 1829. Arbanasi su želeli i tražili veze sa Srbijom, da su to ponovili 1847. i da je Srbija ostala gluva i prema tom pozivu, onako isto kao i 1829. godine, da posle godinu dana šalje svoje čete i svoje bataljone radi ugušivanja jedne revolucije na Severu. Znamo da su Arbanasi 1875. i 1876. godine hteli zajednlcu sa Srbijom, a da je Srbija 1878. godine isterala i proterala Arbanase iz četiri okruga koje je tada zauzela. U proleće 1904. oni su poslali izaslanstvo u Beograd i tražili ništa drugo, nego samo prijateljsko odnošenje Srbije prema njihovom pokretu za autonomiju. I naposletku, 1912. godine arbanaške plemenske poglavice dolaze, čine sastanke s vladom srpskom, čine sastanke s g. Pašićem i stavljaju se na raspoloženje: da omoguće prodiranje srpske vojske pod uslovom da Srbija njima omogući da se oni oslobode od Turske i da dobiju svoju autonomiju.
Nade su i zahtevi arbanaški iznevereni.
Umesto da Srbija, koja se negda toliko vremena borila za svoje oslobođenje, učini sa svoje strane sve da i Albanci do svoje slobode dođu - Srbija je uputila svoju vojsku da prekrha preko Arbanije, da izađe na Jadransko more sa željom da pokori Arbanski narod i da ga stavi u svoje ropstvo.
Srbija je mogla učiniti da Arbanija dođe do svoje autonomije i nacionalne države. Da je tako urađeno, to bi omogućilo prijateljstvo i intimnost, dalo uslove za čvršće veze i stvaranja jedne privredne zajednice između Srbije i Arbanije, to bi bila polazna tačka i za političke sporazume.
Umesto toga otišlo se tamo s puškom i topom, pa je ne samo vršeno ono što je suprotno časti jedne zemlje, koja je negda imala tradicije revolucije i oslobođenja, nego su stvorene pogodbe za trajno trenje između Arbanije i Srbije.
Mi ćemo neprekidno imati kubure i nesreće, ako se Srbija ne reši da izmeni svoju politiku u pravcu punog dodira sa arbanaškim narodom i stvaranjem pune veze s njim.
http://www.e-novine.com/srbija/srbija-l ... anaki.html
theTruePath wrote:Fin narod
theTruePath wrote:Jugoslavija nije nikako bila dobra prema albanskom narodu i to su cinjenice,te predrasude su cak i bile podrzavane ,kroz medije i sl,stvarale su se predrasue namjerno
theTruePath wrote:Koliko znate o Arberesima? zive u Italiji,pobjegli tamo tokom srednjeg vijeka,i dan danas cuvaju jezik i obicaje
Da njihovi svestenici se smiju zeniti,sto je u oficijalnoj crkvi zabranjenoOno što mene intrigira je da je njihovo katoličanstvo ima mnogo zajedničkih elemenata sa pravoslavljem u odnosu na standardno katoličanstvo.
Ova pjesma pripada Arbereshima : https://www.youtube.com/watch?v=e-Om6EuTJiEtheTruePath wrote:Koliko znate o Arberesima? zive u Italiji,pobjegli tamo tokom srednjeg vijeka,i dan danas cuvaju jezik i obicaje
Evo jedan Vizantisjki izvor , ode prije 1.000 godina otprilike , gdje pise "Albanci se zvali Iliri "SkyLimit wrote:Meni jedna stvar nije jasna u ilirskoj teoriji o porjeklu Albanaca.Baton,iz plemena Dezitijati koje je živjelo u Bosni,poveo je Ilire u veliki ustanak 6.godine nove ere.Iako su stvorili ogromne teškoće rimskom carstvu,na kraju su ipak poraženi.Bio je to kraj Ilira.Pomirili su se sa sudbinom.Ogroman broj ih je romanizovan,Rimljani ilirskog porjekla su činili ogroman udio rimske vojske,ljudi ilirskog porjekla postaju i carevima Rima.Kad se tačno Iliri posljedni put spominju,tj. da je o njima nešto zapisao neki suvremenik?Da li ih iko spominje kao postojeći narod poslije 1. i 2. vijeka nove ere?Mene uvijek zbune teorije da su Slaveni kada su došli ovdje u 6. i 7. vijeku naišli na Ilire.Zna se da su Slaveni vodili bitke protiv onih koje su zatekli ovdje.Ali zar to nisu bili,šta ja znam,npr. Romeji(Bizanćani),koji bi doduše teoretski mogli bili ilirskog etničkog porjekla,ali mogli su i da ne budu,a u svakom slučaju kulturološki sigurno da nisu bili Iliri.
uticaji su bili obostrani, tako je kod svih susjednih naroda pa što ne bi bilo i između albanaca i slovena. Prije bi rekao da "sloveni" minimiziraju uticaj starosjedilačkog stanovništva.arslanbey wrote:Medju Albancima imas i slavenskog uticaja,samo sto ce prije umrijeti nego priznati to .
Mi smo cuvali jezik , obicaje od starosjedeoca , postoji rjecnik albanski-pelazgijski , stare transkripte koji podrazumjevaju na albanskom jeziku , pjesme itd..sta naravno nismo mi napisali o nama vec potvrdjili strucnjaci od pamtivijeka .. inace nemam protiv ako su i ostali narodi Balkana porjeklom od ovih prostora pa ne vidim razlog zasto si morao me kriviti zbog togaVCorp wrote:Vama je jasno da samo Albanci zastupaju tezu da su oni Iliri ? po genetskim istraživanjima ako im je za vjerovati čak i Bošnjaci i Hrvati imaju više '' ilirskih '' gena. Još da dodamo da po etnologiji Iliri nisu narod već skupni naziv za plemena iz provincije Ilirikum. Ne vidim kod njih ni neku značajnu dozu njegovanja ilirske kulture jer nemaju pojma o njoj kao ni mi ostali.
Decko glupostima kao dio tvog teksta (boldovano) ja se ne bavim !Ljudi zvuče u riječima kao pola kavkaških plemena, djeci su ilirska imena počeli davati unazad 200 godina,
