- Rođen u porodici književnika mr. sc. Nijaza Alispahića (autor prve bh. opere „Hasanaginica“, uvršten u Antologije bh. drame i priče, preko 20 godina bio dramaturg i umjetnički direktor Narodnog pozorišta Tuzla) i prof. dr. sc. Nisvete Alispahić (prva Bošnjakinja ginekolog u sjeveroistočnoj Bosni, osnivač Katedre za ginekologiju na Medicinskom fakultetu u Tuzli i preko 20 godina direktorica Ginekološke klinike). Njegova sestra je mr. sc. Selma Alispahić, glumica koja je ostvarila zapažene filmske i pozorišne uloge u Velikoj Britaniji, Austriji, Italiji, Turskoj i Bosni i Hercegovini.
- Zaposlen u Općini Tuzla kao stručni savjetnik za prirodno i kulturnohistorijsko naslijeđe, a od 1993. do 2003. je obavljao funkciju šefa Press centra i bio jedan od najbližih saradnika načelnika mr. Selima Bešlagića.
- Autor 15 knjiga, preko 20 godina kolumnista vodećih listova u BiH, urednik na desetine publikacija i časopisa, scenarista radijskih i tv emisija, učesnik brojnih skupova iz naučne, političke i društvene zbilje Bosne i Hercegovine.
- Autor prvog tuzlanskog pozorišnog mjuzikla „Raja s Mejdana“ iz 1986, za koji je muziku napisao Asim Horozić.
- Autor zbirke „Rodoslov“ i dobitnik Nagrade „Mak Dizdar“ za 1989. godinu, a time i prvi Tuzlak koji je dobio jednu značajnu jugoslovensku nagradu za poeziju.
- Pokretač i autor prve tuzlanske televizijske emisije „TV Tuzlarije“ koja se 1991. emitirala putem tv kanala „Fronta slobode“ – FS-3.
- Najmlađi Tuzlak koji je postao kolumnista republičkih dnevnih listova, jer je sa samo 23 godine, u toku 1990, imao kolumnu u „Oslobođenju“ i „Večernjim novinama“.
- Urednik u biltenima Pozorišnih igara u Jajcu, Revije yu pozorišta u Tuzli i Festivala dokimentarnih filmova u Tuzli.
- Najmlađi i dvostruki (1990. i 1993.) dobitnik Godišnje novinarske nagrade „Fronta slobode“ za kolumne „Moderna vremena“ i „Diwanhana“, te saradnik više jugoslovenskih listova (npr. „Ilustrovana politika“, „Revija 92“, „Riječ radnika“, itd.)
- Glavni i odgovorni urednik Revije „Korzo“ odakle je, uprkos otporima lokalne sredine, još u januaru 1992. upozorio Bošnjake u Podrinju i Posavini, ali i građane Tuzle, da se sprema agresija i genocid nad Bošnjacima.
- Pokrenuo i predvodio kampanju protiv bošnjačkog nacionalizma i revanšizma u Tuzli u toku rata, o čemu svjedoče stotine tekstova i knjiga „Krv boje benzina“, te prvi ustao u zaštitu tuzlanskih Srba koji su verbalno vrijeđani i otpuštani s posla tokom 1992. godine.
- Jedan od pokretača i autor brojnih pjesama Muzičkog ateljea Tuzla („Čuvaj se sine“, „Sloboda ima njeno ime“, himne Drugog korpusa, himni tuzlanskih brigada, itd.) odakle se u toku agresije pjesmom jačao patriotski front.
- Idejni pokretač, autor brojnih dokumenata i projekata Foruma građana Tuzle, prve nevladine organizacije u BiH, osnovane 1993. godine, koja je u evropskim okvirima prepoznata kao lider borbe protiv nacionalizma na Balkanu (Tekst „Svi ljudi samo građani“, „Front slobode“, 29. januar 1993, otvoreni poziv građanima Tuzle da svoj antinacionalizam ujedine u bosanski patriotski front.), da bi posljednjih godina iznevjerila principe i postala leglno islamofobije.
- Predvodio kampanju za reafirmaciju antifašističke tradicije u Tuzli, u kojoj su 1992. i 1993. poukidani antifašistički nazivi škola, ustanova, ulica, pa čak i praznici (Drugi oktobar, npr.), te napisao niz tekstova o idejnom jedinstvu partizana i bh. patriota.
- Organizator i voditelj prvog ratnog bh. podsjećanja na značaj J.B.Tita za ZAVNOBiH i očuvanje bh. državnosti, a riječ je o skupu „Tito i Bosna“, koji je održan u Hotelu „Tuzla“ 25.05.1995, nekoliko sati prije pada granate na Kapiji.
- U ratnoj sezoni 1993/1994. Narodno pozorište izvelo njegove drame „Čekajući Baltazara“ (snimljeno za TVBiH 1996.) i „Tuzlanski Libertas“ – historijsku hroniku Tuzle.
- Idejni pokretač prve mreže nevladinih organizacija – Građanski alternativni parlament BiH, osnovane u Tuzli u oktobru 1995. godine.
- Jedan od osnivača prvih nevladinih organizacija za zaštitu ljudskih prava, Odbora za ljudska prava pri Forumu građana Tuzle i Komiteta za ljudska prava Bosne i Hercegovine, u toku 1995. godine.
- Rukovodilac Press centra i urednik biltena na Međunarodnoj konferenciji socijaldemokrata „How to achieve peace – Kako do mira“, Tuzla, 5. i 6. septembar 1995.
- U okviru Foruma građana Tuzle jedan od organizatora najveće ratne međunarodne konferencije u BiH, IV Generalne skupštine Helsinškog parlamenta građana (Tuzla, 19-22. oktobar 1995.), sa 460 učesnika iz bivše Jugoslavije i Evrope, na kojoj je bio šef Press Centra Generalne skupštine, urednik Biltena, te voditelj kreativne radionice „Mediji i njihova uloga u konfiktima“, na kojoj su učestvovali poznati evropski novinari: Peter Maas, Veton Suroi i dr.
- Pokretač i urednik „Pravnog savjetnika“, prvog savjetodavnog časopisa posvećenog povratnicima, kao i emisije na Radio-Tuzli sa istim ciljevima.
- U okviru Foruma građana Tuzle 1996. osmislio idejni projekat Nagrade „Meša Selimović“ za najbolji roman na jugoslovenskom prostoru, koja se u Tuzli dodjeljuje od 2002. godine, te promovirao ideju prve ex-jugoslovenske edicije.
- Kao šef Press centra Općine Tuzla / Sektora za informisanje (1993-2003) u toku rata pisao općinske dokumente, saopćenja i proglase, kreirao i organizirao manifestacije (npr. Dani antifašizma, Tuzlansko proljeće, i dr.), vodio korespondenciju i ostvarivao kontakte sa stranim novinarima i organizacijama, na osnovu čega su, između ostalog, u Tuzlu došla brojna međunarodna priznanja za zaštitu ljudskih prava, a tuzlanski načelnik Selim Bešlagić 1997. postao prvi Bošnjak koji je kandidiran za Nobelovu nagradu.
- Autor projekta, priređivač i urednik knjige „Ubistvo svitanja“, o omladini stradaloj na Kapiji i o civilnim žrtvama rata u Tuzli, što je 1996. bila prva bosanskohercegovačka knjiga o civilnim žrtvama jednog grada.
- Kao šef Press centra Općine Tuzla osmišljavao programe komemorativnog obilježavanja tragedije na Kapiji.
- Priredio (1997) publikacije posvećene historijskim datumima za Tuzlu: 4. aprilu 1992. i 15. maju 1992.
- Autor spomenika „Vječna svjetlost“ na Kapiji, koji se pali(o) svake noći u 20 sati i 55 minuta, u čas kad je pala granata, i gori(o) 71 minutu, u spomen na 71 žrtvu masakra, dok ga nije ukinuo općinski načelnik Jasmin Imamović, koji uprkos peticiji za povrat spomenika, od 3000 potpisnika, nije htio obnoviti ovaj jedinstveni spomenik.
- Autor knjige „Tuzlanski nekrologij“ – o šehidima i poginulim borcima Tuzle, u kojoj je objavio 689 nekrologa o poginulim borcima i šehidima, što je 1997. bila prva bosanskohercegovačka knjiga o poginulim borcima jednog grada, a promocija knjige, koja je održana u „Mejdanu“, 5. jula 1997., na kojoj je bilo oko 5.000 građana, bila je najveća promocija jedne knjige u historiji Tuzle, a možda i Bosne i Hercegovine.
- Autor stihova „U srcima Vašim naši su životi“ koji su uklesani na Centralnom spomen-obilježju šehidima i poginulim borcima Tuzle na Slanoj banji.
- Jedan od osnivača Međunarodnog foruma „Bosna“ 1997. godine, kao prve intelektualne mreže za reafirmaciju „bosanske paradigme“, te učesnik na više skupova ove organizacije.
- Autor monografije „Narodno pozorište Tuzla 1949 – 1999“, u povodu 50 godina rada, koja je po prvi put u Tuzlu donijela državnu nagradu Poslovne zajednice izdavača i knjižara BiH.
- Od strane OHR-a 1999. imenovan za člana Upravnog vijeća Federalne radio-televizije, a u okviru FTV je bio scenarista desetak dokumentarnih emisija iz tuzlanskog kraja.
- U dva mandata bio član Uređivačkog vijeća Radio-televizije Tuzlanskog kantona, gdje je inicirao više projekata (npr. Umjetnička svjedočenja o Srebrenici)
- U svojim knjigama iz 1997. (Tuzla kakvu biste željeli) i 2000. (Tuzland – Knjiga o Tuzli) najavio projekt izgradnje „jezera na Pingi“, od kojih će prvo biti izgrađeno 2003. godine.
- Autor prvog „Turističkog vodiča Tuzle“, iz 2000. godine, te autor prvih turističkih prospekata i materijala o Tuzli, sa projekcijom obnove i razvoja banjskog turizma u Tuzli.
- Autor prve tematski razvrstane monografije o Tuzli, pod naslovom „Tuzland – Knjiga o Tuzli“, iz 2000. godine, u kojoj su kroz 88 poglavlja date sve važnije informacije o Tuzli; knjiga je prevedena i na engleski.
- Autor prvog ilustrovanog „Izvještaja o radu općinskog načelnika“, u formi novine, iz 2000. godine, čime je transparentnost u radu općinskih organa podignuta na promotivni nivo.
- Objavio oko stotinu tekstova o kulturi suživota u katoličkim i hrvatskim medijima (npr. „Hrvatski glasnik“, www.katolik.hr i dr.)
- Kao šef Sektora za informisanje bio izvršni organizator Prvih tuzlanskih književnih susreta CUM GRANO SALIS, od 1. do 4. VII 2001. na kojima je prihvaćen projekat Foruma građana Tuzle o ustanovljenju Nagrade „Meša Selimović“.
- U istoj funkciji bio izvršni organizator Naučnog skupa „Uskufi i alhamijado književnost“ - 400 godina Muhameda Hevajia Uskufija, od 20. do 22. XII 2001.
- Jedan od osnivača Instituta sevdaha – Fondacije Omera Pobrića iz 2003. godine i autor brojnih tekstova o reafirmaciji sevdalinke kao nematerijalnog naslijeđa i turističkog brenda, te učesnik nekoliko stručnih skupova o sevdalinci.
- Autor prve bh. cyber izložbe o Drugom svjetskom ratu, u povodu 65. godišnjice oslobođenja Tuzle.
- U dva navrata (2004. i 2009.) inicirao akciju uređenja Jevrejskog groblja u Tuzli kao vrijednog kulturno-historijskog spomenika.
- Pokrenuo i plasirao brojne ideje vezane za Tuzlu: digitalizacija baštine i virtualna obnova stare Tuzle; rehabilitiacija pisca Radovana Jovanovića, podizanje spomen-ploče na mjestu porušene sinagoge; predstavljanje spomeničkog naslijeđa iz oslobodilačkih ratova; sjećanje na muftiju Kurta i spašavanje tuzlanskih Srba 1942. godine, itd.
- Inicirao obilježavanja više jubileja, kao što su 15. godišnjica Bošnjačkog sabora (Tuzla, 2008), 40. godišnjica ubistva Martina Luthera Kinga (Sarajevo, 2008), 110. godišnjica začetka modernog političkog djelovanja u Bošnjaka (Mostar, 2009), 20 godina početka agresije na RBiH (Gračanica/Gradačac, 2012) i dr. – gdje je držao prigodna predavanja.
- Priredio preko 500 sedmičnih radijskih emisija za dijasporu, u St. Louisu i Chicagu (USA), pisao za mnoge časopise u dijaspori („Sabah“, „Nur“, „PSS“, i dr.) te realizirao brojne projekte na jačanju veza bh. dijaspore i domovine, u ime čega ga je Kongres Bošnjaka Sjevrene Amerike 2004. proglasio za „Ličnost godine za bh. dijasporu“.
- Posljednjih desetak godina držao oko dvije stotine predavanja o kulturnim i političkim temama u mnogim bh. gradovima: Trebinje, Bijeljina, Brčko, Zvornik, Mostar, Stolac, Prozor, Jablanica, Konjic, Bihać, Cazin, Sanski Most, Bužim, Bugojno, Gornji Vakuf, Travnik, Zenica, Kakanj, Visoko, Maglaj, Tešanj, Zavidovići, Olovo, Kladanj, Gračanica, Gradačac, Lukavac, Doboj-istok, Kalesija, Čelić, Tuzla, Sarajevo, te u dijaspori: Pula, Rijeka, Beč, Berlin, Penzberg, Mihnen...
Vase misljenje?
Pravi čovjek za ovakvu državu! 
